trzeba wiedzieć, kiedy...

Faktycznie kończę dziś 40 lat. Ale to brzmi... Z drugiej strony to tylko liczby. Dzięki bardzo za wszystkie życzenia. Dobrze pomyśleć, że ktoś pamięta. Jednocześnie chciałbym podziękować wszystkim, którzy odwiedzali tego bloga od już prawie 5 lat. I tym, którzy robili to rzadko, ale i tym, którzy bywali częściej. I tym, którzy podzielali część moich poglądów, tez i spostrzeżeń, ale i tym, którzy zawsze byli nastawieni negatywnie. Myślę, że nieco powiedziałem tu o świecie, o nas, o sobie. Chyba tyle, ile chciałem i potrzebowałem. Dziś czas zakończyć tę opowieść. Tak więc do zobaczenia ... kiedyś, gdzieś. Nie będę się przy tej okazji silił na wielkie słowa. Czas tego bloga się skończył. Będę wdzięczny, gdy pomyślicie o mnie ciepło czasem. Ja o Was pomyślę.